ayah kasturi ni sorang tukang umah je kat kampong... memang kala orang nak wat paper kat umah,sah panggil ayah kasturi... jd ada 1 kisah di mana cincin yg ayah kasturi pakai hilang kat tempat die keje.... mcm nie citer die....
mase tu mcm bese (ckp owg terengganu), pagi tu ayah pegi la keje.. tengah hari, ofkos la die balek... lepas die solat zuhur n makan tengah hari, die gi la sambung balek kerje die... mase tu die buat gerai makan member ma...<xde hal la yg tu..>
malam tu tengah makan malam, ayah dok tersenyih jer... ma tegur la...
"mase da siap2 nak blek time tengah hari, terperasan yang cincin nie hilang... cari la kat tempat banyak kayu tu. cari punya cari, tak jumpa2... bia dulu... bile nal balek mase petang, cari lagi... tak jumpa jugak.. satu tapak pembinaan tu ayah pegi cari... bile da runsing sangat, terlintas kala ade 'makhluk' nak main2 ngan ayah, pastu ayah cakap...
kalau kau yang ambek cincin aku diam-diam sebab nak maen-maen ngan aku... baek kau pulangkan balek... kalau kau pulangkan, t aku bagi kau makan nasi kuyit (nasi kuning@pulut kuning)...
pastu ayah pegi la kat moto, start enjin, dan blah...."
ayah berhenti sambil tersengih...pastu die sambong balek..
"pagi kelmaren... tengah-tengah dok tukang kayu, top-top, ade lak cincin tu kat tempat kerje ayah... yang peleknyer, semalam da cari da kat situ, tapi tak ade, aleh-aleh hari ni ade lak... ayah ambek, pakai, pastu wat keje mcm bese, bile time petang nak balek je, ayah pon buat tak tahu jer janji tu.. hehehe..."
ayah nape lak senyum2 nie?" kasturi tanye..
"tak la... kesian kat hantu jembalang tu, mesti die tunggu nasi kunyit...hahahahah"
pastu 1 kuage gelak....
p/s: brani plak ayh kasturi mungkir janji tu... hahahah... p kesian plak kat jembalang tu.... hmmm....
bende2 camtu bukannya makan nasi oii, diorang makanan asas die asap ngan tulang2 haiwan yang dah mati, nasik2 pulut2 ayam goreng ni diorang tak makan nyer.
